تأثیر تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته بر توجه پایدار کودکان طیف اتیسم با عملکرد بالا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد رفتار حرکتی دانشگاه پیام نور تهران

2 استادیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه پیام نور اندیمشک

3 دانشیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه پیام نور تهران

چکیده

مقدمه و هدف: کودکان اتیسم از سطح پایین عملکرد شناختی برخوردارند از آنجایکه فعالیت بدنی بر شناخت و بهزیستی اثرات مثبتی دارد، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته بر توجه پایدار کودکان طیف اتیسم با عملکرد بالابود.
 روش‌شناسی: به همین منظور تعداد 45 نفر کودک مبتلا با دامنه سنی 8 تا 10 سال از شهر تهران انتخاب و بعد از انجام پیش‌آزمون (آزمون عملکرد پیوسته) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مهارت‌های حرکتی باز، بسته و کنترل طبقه‌بندی شدند، سپس گروه‌های تجربی به مدت 12 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به اجرای برنامه تمرینی موردنظر پرداختند، گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های روزانه خود را انجام دادند درنهایت پس از آخرین جلسه تمرینی پس‌آزمون و 24 ساعت بعد از پس‌آزمون، یادداری به عمل آمد و نتایج ثبت گردید.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد اثر تمرین مهارت‌های باز و بسته بر توجه پایدار شرکت‌کنندگان معنی‌دار بود (001/0=p). علاوه بر این در مقایسه جفتی نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون (001/0=p) و یادداری (001/0=p) عملکرد گروه تمرین مهارت‌های باز به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه تمرین مهارت‌های بسته و کنترل بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها به نظر می‌رسد استفاده از تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته می‌تواند مداخله‌ای سودمند برای فرایندهای توجه ای کودکان طیف اتیسم باشد.
واژگان کلیدی: مهارت حرکتی باز و بسته، توجه پایدار، کودکان اتیسم

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

تأثیر تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته بر توجه پایدار کودکان طیف اتیسم با عملکرد بالا

نویسندگان [English]

  • Ahad Moosapour 1
  • Farzad Maleki 2
  • Farnaz Torabi 3
1 Master of Motor Behavior, Payame Noor University of Tehran
2 Assistant Professor, Department of Motor Behavior, Payame Noor University, Andimeshk
3 Associate Professor, Department of Motor Behavior, Payame Noor University, Tehran
چکیده [English]

مقدمه و هدف: کودکان اتیسم از سطح پایین عملکرد شناختی برخوردارند از آنجایکه فعالیت بدنی بر شناخت و بهزیستی اثرات مثبتی دارد، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته بر توجه پایدار کودکان طیف اتیسم با عملکرد بالابود.
 روش‌شناسی: به همین منظور تعداد 45 نفر کودک مبتلا با دامنه سنی 8 تا 10 سال از شهر تهران انتخاب و بعد از انجام پیش‌آزمون (آزمون عملکرد پیوسته) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مهارت‌های حرکتی باز، بسته و کنترل طبقه‌بندی شدند، سپس گروه‌های تجربی به مدت 12 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به اجرای برنامه تمرینی موردنظر پرداختند، گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های روزانه خود را انجام دادند درنهایت پس از آخرین جلسه تمرینی پس‌آزمون و 24 ساعت بعد از پس‌آزمون، یادداری به عمل آمد و نتایج ثبت گردید.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد اثر تمرین مهارت‌های باز و بسته بر توجه پایدار شرکت‌کنندگان معنی‌دار بود (001/0=p). علاوه بر این در مقایسه جفتی نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون (001/0=p) و یادداری (001/0=p) عملکرد گروه تمرین مهارت‌های باز به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه تمرین مهارت‌های بسته و کنترل بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها به نظر می‌رسد استفاده از تمرین مهارت‌های حرکتی باز و بسته می‌تواند مداخله‌ای سودمند برای فرایندهای توجه ای کودکان طیف اتیسم باشد.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • : مهارت حرکتی باز و بسته
  • توجه پایدار
  • کودکان اتیسم