اثر بخشی تمرینات هوازی و مقاومتی بر بهبود تعادل و راه رفتن سالمندان مبتلا به اختلال حافظه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران

2 استادیار، گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه و هدف: شیوع نقص تعادل و راه رفتن با افزایش سن افزایش می یابد و با افزایش بروز زمین خوردن در جمعیت سالمند مرتبط است. این سقوط با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است.هدف این تحقیق بررسی تغییرات راه رفتن و تعادل مرتبط با افزایش سن و تأثیر اختلالات حافظه  بر راه رفتن و تعادل در سالمندان بود. 
روش شناسی: تحقیق حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی سالمندان داری اختلال خفیف شناختی شهر چادگان تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 36 سالمند که به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. به منظور تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و در قسمت آمار استنباطی از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. سطح معنی داری در آزمون های آماری 05% در نظر گرفته شد.
نتایج : سالمندان کاهش مرتبط با سن در سیستم های حسی و کاهش توانایی سازگاری با تغییرات محیطی خود برای حفظ تعادل را نشان می دهند. افراد مسن برای حفظ ثبات وضعیتی به سیستم عصبی و حافظه وابسته هستند. افزایش تنوع راه رفتن، به ویژه با اختلالات حافظه، چالش خاصی را برای سالمندان ایجاد می کند که با افزایش خطر سقوط مرتبط است. تمرینات هوازی و مقاومتی تأثیرات امیدوارکننده ای بر تعادل و راه رفتن نشان داده است.
نتیجه گیری: تمرینات هوازی و مقاومتی تعادل و راه رفتن سالمندان مبتلا به اختلال حافظه را بهبود می بخشد.

کلیدواژه‌ها