تأثیر دو نوع موسیقی کارکردی و تحریک‌کننده‌ی امواج مغزی بر تسریع بازیافت پس از تمرین شدید در دانشجویان پسر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران ایران.

2 کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، گیلان ایران.

چکیده

مقدمه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات شش نوع ریکاوری فعال، ریکاوری فعال با موسیقی فانکشنال، ریکاوری فعال با موسیقی محرک امواج مغزی، ریکاوری غیرفعال، ریکاوری غیرفعال با موسیقی فانکشنال و ریکاوری غیرفعال با محرک امواج مغزی پس از بالا بود.
روش شناسی: شدت تمرین بر عملکرد بی هوازی، سطوح غلظت لاکتات، خستگی درک شده، میزان توانمندی، میزان تلاش درک شده و مقیاس شدت خستگی. 12 نفر از دانشجویان دانشگاه خوارزمی (سن 12/1±23/22=، 66/6±25/69 وزن و 86/5±75/173=قد) به عنوان آزمودنی‌های این پژوهش انتخاب شدند. ابتدا، سوژه ها پنج دقیقه روی ارگومتر 80 وات گرم می شوند. سپس بلافاصله 30 ثانیه در شش مرحله روی ارگومتر 300 وات با 30 ثانیه ریکاوری فعال در 40 وات بین هر مرحله تمرین کرد. سپس آزمودنی ها شش نوع بهبود مشخص را انجام دادند. اندازه‌گیری لاکتات خون در سه مرحله (پیش‌آزمون، پس از تمرین با شدت بالا و ریکاوری 20 دقیقه‌ای) انجام شد. پس از تکمیل ریکاوری، تست Wingate انجام شد و پیک، میانگین، حداقل و افت توان ثبت شد. همچنین آزمون RPE و POMS پس از آزمون وینگیت تکمیل شد.
نتایج:  یافته ما نشان داد سطح لاکتات خون، افت توان، مقیاس خستگی، میزان تلاش درک شده، میزان احساس خستگی و مقیاس شدت خستگی در ریکاوری فعال با موسیقی عملکردی و ریکاوری فعال با گروه های محرک امواج مغزی به طور قابل توجهی کمتر از سایر ریکاوری ها بود. پیک، متوسط ​​و حداقل توان و رفاه پس از ریکاوری فعال با موسیقی فانکشنال و ریکاوری فعال با محرک امواج مغزی بیشتر از سایر ریکاوری ها بود.
نتیجه گیری:  به طور کلی، اجرای ریکاوری فعال با موسیقی فانکشنال و ریکاوری فعال با موسیقی محرک امواج مغزی بیشترین تأثیر را در پاکسازی لاکتات خون، بهبود عملکرد بی هوازی، خستگی درک شده، میزان توانمندی  و مقیاس شدت خستگی نسبت به سایر ریکاوری ها داشت.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار