جهت بهبود عملکرد ورزشکاران است که یکی از راهکارهای شناختی که در ورزش کاربرد دارد خودگفتاری است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری آموزشی، بر یادگیری مهارت های پایه بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری در دانشجویان دختر بود. 57 دانشجوی دختر با میانگین سنی 82/0±19 سال، به طور تصادفی به 4 گروه تکالیف با پیچیدگی کم، پیچیدگی زیاد، دشواری کم و دشواری زیاد تقسیم شدند. تکلیف با پیچیدگی کم "دریبل سرعتی "، پیچیدگی زیاد " دریبل با مانع"، دشواری کم "پرتاب آزاد بسکتبال از فاصله 1.50متری "و دشواری زیاد" پرتاب آزاد از فاصله 3 متری" بود. قبل از شروع تمرینات پیش‌آزمون گرفته شد. آزمودنی‌ها در مرحله اکتساب 16 بلوک 5 کوششی را تمرین کردند، سپس آزمون اکتساب و یک هفته بعد آزمون یادداری را در 1 بلوک 5 کوششی، اجرا کردند. آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج تفاوت معنی‌داری را در آزمون اکتساب و یادداری گروه‌های آزمایش با درجاتی از پیچیدگی و دشواری نشان دادبه عبارتی یافته‌ها نشان داد خودگفتاری آموزشی بر اجرا و یادگیری مهارت با درجاتی از پیچیدگی و دشواری تاثیر دارد و همچنین ، بر درجاتی از کم یا زیاد بودن پیچیدگی و دشواری نیز موثر است به طوری که این تاثیر بر درجات کم نسبت به زیاد مشاهده شد. خودگفتاری آموزشی بر اجرای و یادگیری مهارت های بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری تاثیر دارد . ضمن این که این تاثیر خود گفتاری آموزشی در درجات کم نسبت به درجات زیاد از پیچیدگی و دشواری مشاهده شد
صادقیان شاهی, محمد رضا, رهاوی, رزا, & خلیلی راد, سمانه. (1398). تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت های پایه بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری. علوم حرکتی و رفتاری, 2(2), 105-115.
MLA
محمد رضا صادقیان شاهی; رزا رهاوی; سمانه خلیلی راد. "تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت های پایه بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری". علوم حرکتی و رفتاری, 2, 2, 1398, 105-115.
HARVARD
صادقیان شاهی, محمد رضا, رهاوی, رزا, خلیلی راد, سمانه. (1398). 'تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت های پایه بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری', علوم حرکتی و رفتاری, 2(2), pp. 105-115.
VANCOUVER
صادقیان شاهی, محمد رضا, رهاوی, رزا, خلیلی راد, سمانه. تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت های پایه بسکتبال با درجاتی از پیچیدگی و دشواری. علوم حرکتی و رفتاری, 1398; 2(2): 105-115.
)