رابطۀ بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، روانشناسی بالینی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشجوی دکترا، روانشناسی تربیتی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه بود.
روششناسی: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعۀ آماری آن تمامی تکواندوکار نوجوان لیگ (دسته یک و برتر) در سال 1397 بودند. در این پژوهش 150 مرد (75 نخبه و 75 غیرنخبه) بهصورت نمونه‌گیری تصادفی بررسی شدند و مقیاسهای سرسختی ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، 2009) و خودشفقتی (رایس و همکاران، 2010) را تکمیل نمودند. داده‌ها از طریق آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهروش همزمان و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) تحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد که بهطور معناداری بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی همبستگی وجود دارد و ابعاد سرسختی ذهنی (اطمینان، پایداری و کنترل) تغییرات خودشفقتی را تبیین می‎کند (001/0>p). بهعلاوه، تحلیل دادهها نشان داد که در مقایسه با گروه غیرنخبه، تکواندوکاران نخبه سرسختی ذهنی بالاتری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می‌کنند (001/0>p).
نتیجه گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر می‌رسد، ویژگی سرسختی ذهنی نقش مؤثری در خودشفقتی تکواندوکاران نوجوان ایفاء می‌کنند و تقویت راهبردهای خودشفقتورزی می‌تواند برای پی‌ریزی مداخلات و برنامه‌های آموزشی سرسختی ذهنی تکواندوکاران به ویژه سطح غیرنخبه مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

علوم حرکتی و رفتاری
دوره 2، شماره 1
فروردین 1398
صفحه 21-31

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار