رابطه بین میزان اعتیاد به تمرین و افسردگی ورزشکاران نخبه در ایام قرنطینه و تعطیلی اماکن و رویدادهای ورزشی بر اثر کرونا ویروس (کووید-19)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد، گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 استادیار، گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطۀ اعتیاد به تمرین و افسردگی ورزشکاران نخبه در دوران قرنطینه و تعطیلی اماکن و رویدادهای ورزشی بر اثر ویروس کووید-19 بود.
روش شناسی: نمونه آماری را 134ورزشکار نخبه (64 مرد) با حداقل ۵ سال سابقه فعالیت در رشته های مختلف ورزشی در سطح سوپرلیگ و ملی، با میانگین 87/20 (15 تا 35 سال) تشکیل دادند. برای سنجش اعتیاد به تمرین، سیاهۀ اعتیاد به تمرین تری و همکاران و برای افسردگی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد، بین اعتیاد به تمرین و افسردگی رابطه معناداری وجود ندارد، ولی بین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین با افسردگی، رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین به طور معناداری افسردگی را پیش بینی کرد (05/0p < ).
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19با کاهش مؤلفۀ اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین، افسردگی ورزشکاران افزایش پیدا می کند. همچنین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین پیش بینی کنندۀ افسردگی ورزشکاران بود و ورزشکاران علائم افسردگی را به صورت آتیپیکال نشان می دهند.

کلیدواژه‌ها

علوم حرکتی و رفتاری
دوره 3، شماره 4
دی 1399
صفحه 493-501

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار