تاثیر بازی درمانی بر مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای کلیشه‌ای پسران 7 الی 10 سال مبتلا به اختلال طیف اُتیسم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی و تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران - - دانشگاه

2 دانشیار دانشیار رفتار حرکتی.گروه رفتار حرکتی. دانشکده تربیت بدنی .دانشگاه تهران. تهران. ایران - - دانشگاه تهران، دانشکده تربیت بدنی

3 کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

چکیده

مقدمه و هدف: هدف ازاین پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی بر مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای کلیشه‌ای پسران دارای اختلال طیف اُتیسم با عملکرد بالا بود.    
روش شناسی: پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان شامل 17 کودک پسر مبتلا به اختلال طیف اُتیسم با عملکرد بالا بودند که در دامنه سنی 7 تا 10 سال قرار داشتند و به یکی از مراکز اُتیسم در شهر تهران مراجعه کرده بودند.  17 کودک توسط نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مداخله در 12 جلسه 90 دقیقه ای، هر هفته دو جلسه انجام شد؛ و والدین آنها نیز در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، مقیاس درجه بندی مهارت‌های اجتماعی-نسخه والدین گرشام و الیوت، همراه با پرسشنامه مشکلات رفتاری جوهانس روهانس را پر کردند.
نتایج: داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بازی درمانی بر روی مؤلفه های همکاری (0.04=P)، رفتار های بیرونی (0.02=P) و درونی (0.04=P) در مهارت‌های اجتماعی و مؤلفه های رفتارهای کلیشه‌ای (0.001=P) در مشکلات رفتاری تاثیر گذار بوده است.
نتیجه گیری : نتایج نشان داد که  بازی درمانی بر روی مهارت اجتماعی و رفتارهای کلیشه پسران اتیسم تاثیرمثبت دارد.
علوم حرکتی و رفتاری
دوره 3، شماره 2
تیر 1399
صفحه 189-198

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار